hoş hisler ve biraz da kişisel deneyimim

[Giulia Tofana]

kucuk bir kizken bile ben mitolojiye hep duskundum. musluman bir ailede yetistigim icin onlari yalnizca hayal urunu sanardim ama gercek olmalarini cok isterdim. benim icin utopik bir seydi, muslumanlik beni husursuz ettiginde tanrilar ve tanricalar bana cok eglenceli ve guzel gelirlerdi. ruyalarimda onlari gorurdum cunku motolojiyi cok okurdum. herkes benimle bu yuzden dalga gecse de guzeldi benim icin. hatta ortaokula ilk basladigimda herkese durmadan bunlari anlattigim icin zorbaliga ugrardim. ilk tanrilara tapan insanlari sosyal medyada gormustum ve bana cok hos gelmisti. boylece yolculuga basladim, tabi yillarimi pagan olarak gecirip yalnizca bosluk meditasyonu yapip kendi kafama gore tanrilara ritueller yaptigim icin gelisemedim. sonra meditasyon arastirirken JoS'ı , simdiki adiyla ToZ'u kesfettim, ilk baska tereddut ettim cunku seytandi sonucta, yillarca aklima kazinan seyler beni biraz tedirgin ediyordu. ama zamanla daha da icine cekildim. aslinda geriye bakiyorum da hep benimle birliktelermis, ben hic yalniz degilmisim. bu gorsel de bana bunu hatirlatti. tanri ve tanricalara hep anne baba diyoruz ya, spirituel olarak cidden oyle hissettiriyor. kendimi artik hic guvensiz hissetmiyorum, bir sekilde bana yardim edeceklerini hissedebiliyorum. onlara bir adim attigimda onlar bana on adim attilar. beni hic yalniz birakmadilar, icten ice hep onlarin benim arkamda olduklarini hissedebiliyorum. onlari karsimda gorebilecek seviyeye ulasmak enfes olurdu, guzelliklerini gordugumde kendimi nasil hissederdim merak ediyorum. onlari yalnizca aura olarak gorsem de simdilik bir gun yuzlerini gorebilmek istiyorum. hayatımda kendi ailem de dahil herkes tarafindan ihanete ugrayip hep sevgileri icin fedakarliklar verdim. ama bu sevgi farkli, bu sevgi beni gelistiriyor. beni somurup yormak yerine enerjimi yukseltiyor. durust olacagim ilk zevist oldugum zamanlar bir sure hic dua etmemistim, duyulmamaya cok alismistim cunku. ama bir sekilde kendi kendime mirildandigim kucuk seylerin olmasiyla dua etmeye basladim. mucize desen mucize degil, bunu aciklayamiyorum. puf diye bir anda acilarin gecmiyor ya da gokten koclar inmiyor. ama bakis acin degisiyor, sorunun aslinda halledilebilir oldugunu fark ediyorsun. tanrilar yolu aciyor, sen yuruyorsun. hayatim boyunca urkek yasadim ben, ama zevizm beni guvende hissettiriyor. bu yuzden tum tanrilara ve zevizmi gerek forumda gerek baska yerlerde olsun bana anlatan herkese cok minnettarim. gece gece kocaman bi sevgi topuna donustum, sacma geldiyse kusura bakmayin. bu fotografi gorunce cok duygulanip kendi hislerimi paylasmak istedim.