Bu zararlı alışkanlıktan nasıl kurtulabilir insan?

[Dlna485]

Çok uzun zamandır bu alışkanlığa sahibim, psikolog/psikiyatr yanına gittim ilaç kullandım geçmek bilmiyor (kullandığım ilaç iyi hissetirdi bana ama bu şeyden kurtulmama hiç bir katkı sağlamadl.)
Tabi eskiden çok kötü durumdaydım saatlerce lavabonun karşısında durup ellerimi yıkıyordum ve saatlerce duş alıyordum (zülm gibi bir şeydi bu ) şimdi eskisine bakınca iyi durumdayım ama yinede insanlardan iğreniyorum ellerimi sık sık yıkama eğlimi gösteriyorum, tanıdığım veya tanımadığım insanlardan iğreniyorum bir şekilde (kendimde dahil).
Bu şey bilinçaltıma kazınmış gibi, kendi kendimi bir şekilde seneller önce iyileştirme dönemine girmiştim/farkındalık kazanmıştım ve düşan dinin "temizlik imandan gelir" bu tür kafa karıştırıcı söylemleri ve bir şekilde corona dönemine denk geldiği için (eller yıkanmalı diye sürekli telkin ettiler) kafam karışıp depressyona yeniden girmştim.

Burada bu soruyu sorma nedenim bunu bilinçaltımdan nasıl atacağımla ilgili çünki ne doktor ne ilaç fayda etmedi, çoçukken bana sürekli ellerim yıkamam söylenmiş hatta hafif şiddet kullanılmış ve o günden bu güne ben böyleyim.

Bu tür durumlarda mantığım devreye giriyor ve iğrenmeme neden olacak düşünceler üretiyor, bazılarını bilinçli şekilde reddediyorum ama iğreneceğim her hangi bir olayla karşılaştığım zaman yeniden şiddetleniyor sanki.

 

[Dlna485]

Otomatik pilota bağlanmış gibi sürekli aynı şeyleri tekrarlıyor muşum gibi geliyor, davranışımın yanlış olduğunu biliyorum ama kurtulamıyorum bir türlü.

 

[anonymous042]

Otomatik pilota bağlanmış gibi sürekli aynı şeyleri tekrarlıyor muşum gibi geliyor, davranışımın yanlış olduğunu biliyorum ama kurtulamıyorum bir türlü.

Açık konuşmam gerekirse psikologlar ve psikiyatriler sadece seni geçici rahatlatır. sorunlarını çözmezler ve hatta çözemezler. ilaçlar ise bana göre zaten bir tuzaktır.
İradeni , bilincini, kendi benliğini bulmak yaratmak üzerine çalışmalısın. aklına gelen düşüncelerle savaşmamalısın, onları kabul edip darlamayıp sıkmayarak sadece zihnine ikna edici sözler sözleyerek o düşünceleri izleyip az miktarda sorgulaman yeterli olucak. örnek verelim: "ellerimi temizleyebildim mi ?" bu düşünce rahatsız edici gelebilir ancak bunun üstüne gitmemelisin. sakince kendine nazik şekilde düşünceksin evet yıkadım ve bundan eminim bu düşüncenin kafamda tekrar etmesine gerek yok diyip olduğun ana odaklanıp olduğun işe devam etmelisin kafanda bu düşünce yine kalıcak. ama üstüne gitmeyip sanki arkada çalan sakin bi müzikmiş gibi kenarda onu bırak. o kendiliğinden gidicek.
Aynı zamanda psikolejik sorunlara sahip olduğunu kabullenmen ve bu bir sorun özürlülük kusur değil sadece daha çok gelişip iyi bi seviyeye gelebilmen için bir fırsat olduğunu bilip kabul ediceksin. çünkü aslında böyle.
Bu bir döngü falan değil, kafada kurduğumuz var olmayan bir olaydan ibaret. farkındalık ve bilinç odaklı bir gün geçirmeyi dene bu gün uyandığında. ben uyumayıp sizler için yazıyorum bunu değerlendirin. ve artık negatif düşünceleri pozitif ile değiştir öyle düşün öyle söyle. negatif düşünce bile aklına gelse üstüne gitmeden o pozitif halni düşünmeye başla ve öyle hareket et. örneğin ben bunu yapamam demek yerine ben bunu yapıyorum yapıcam , ve zihninde yapamadığın aklına geldiğinde artık yapabildiğini canlandır. ve üstüne gitme.
umarım faydalı olmuştur , olduysa ne mutlu bana

 

[Dlna485]

Açık konuşmam gerekirse psikologlar ve psikiyatriler sadece seni geçici rahatlatır. sorunlarını çözmezler ve hatta çözemezler. ilaçlar ise bana göre zaten bir tuzaktır.
İradeni , bilincini, kendi benliğini bulmak yaratmak üzerine çalışmalısın. aklına gelen düşüncelerle savaşmamalısın, onları kabul edip darlamayıp sıkmayarak sadece zihnine ikna edici sözler sözleyerek o düşünceleri izleyip az miktarda sorgulaman yeterli olucak. örnek verelim: "ellerimi temizleyebildim mi ?" bu düşünce rahatsız edici gelebilir ancak bunun üstüne gitmemelisin. sakince kendine nazik şekilde düşünceksin evet yıkadım ve bundan eminim bu düşüncenin kafamda tekrar etmesine gerek yok diyip olduğun ana odaklanıp olduğun işe devam etmelisin kafanda bu düşünce yine kalıcak. ama üstüne gitmeyip sanki arkada çalan sakin bi müzikmiş gibi kenarda onu bırak. o kendiliğinden gidicek.
Aynı zamanda psikolejik sorunlara sahip olduğunu kabullenmen ve bu bir sorun özürlülük kusur değil sadece daha çok gelişip iyi bi seviyeye gelebilmen için bir fırsat olduğunu bilip kabul ediceksin. çünkü aslında böyle.
Bu bir döngü falan değil, kafada kurduğumuz var olmayan bir olaydan ibaret. farkındalık ve bilinç odaklı bir gün geçirmeyi dene bu gün uyandığında. ben uyumayıp sizler için yazıyorum bunu değerlendirin. ve artık negatif düşünceleri pozitif ile değiştir öyle düşün öyle söyle. negatif düşünce bile aklına gelse üstüne gitmeden o pozitif halni düşünmeye başla ve öyle hareket et. örneğin ben bunu yapamam demek yerine ben bunu yapıyorum yapıcam , ve zihninde yapamadığın aklına geldiğinde artık yapabildiğini canlandır. ve üstüne gitme.
umarım faydalı olmuştur , olduysa ne mutlu bana

Teşekkür ederim yardım amaçlı yorum için, evet zaten yanlış olduğunu bildiğim halde yapıyorum bunu, bende diğerleri gibi daha çok temizlik takıntısı değil, diğerleri temizlik yaptıktan sonra rahatlıyor/tatmin oluyor veya her daim temizlik yapıyor. Bende tamamen farklı ben iğreniyorum (içimde bir tiksinti oluşuyor ve iğrendiğim şeyle temas ettikten sonra temizlenmek istiyorum, tabi herşeyden iğrenmiyorum) diğerleri toz gibi şeylerden iğrenirken ben insan cesedi, insan bedeninden iğreniyorum en çok. Eskiden saatlerce ellerimi yıkıyordum ve ağır depressyondaydım ama bir şekilde tanrılardan gelen bir yardımla (bunu hissettim) farkındalık kazandım ve azaltmaya başladım bu durumu (tamamen kurtulamadım yukarıda bahsettiğim sebeblerden dolayı) daha sonra ne olur olsun kafasına geçtim (Neptün hayal kırıklığı yaratmıştı benim için).

Bunu benim yerime bir başkası yapamaz bundan bir tek kendim kurtulabilirim, beynimde olan yanlış düşünceleri düzelterek ama o motivasyonu bulamıyorum kendimde.

 

[Dlna485]

Açık konuşmam gerekirse psikologlar ve psikiyatriler sadece seni geçici rahatlatır. sorunlarını çözmezler ve hatta çözemezler. ilaçlar ise bana göre zaten bir tuzaktır.
İradeni , bilincini, kendi benliğini bulmak yaratmak üzerine çalışmalısın. aklına gelen düşüncelerle savaşmamalısın, onları kabul edip darlamayıp sıkmayarak sadece zihnine ikna edici sözler sözleyerek o düşünceleri izleyip az miktarda sorgulaman yeterli olucak. örnek verelim: "ellerimi temizleyebildim mi ?" bu düşünce rahatsız edici gelebilir ancak bunun üstüne gitmemelisin. sakince kendine nazik şekilde düşünceksin evet yıkadım ve bundan eminim bu düşüncenin kafamda tekrar etmesine gerek yok diyip olduğun ana odaklanıp olduğun işe devam etmelisin kafanda bu düşünce yine kalıcak. ama üstüne gitmeyip sanki arkada çalan sakin bi müzikmiş gibi kenarda onu bırak. o kendiliğinden gidicek.
Aynı zamanda psikolejik sorunlara sahip olduğunu kabullenmen ve bu bir sorun özürlülük kusur değil sadece daha çok gelişip iyi bi seviyeye gelebilmen için bir fırsat olduğunu bilip kabul ediceksin. çünkü aslında böyle.
Bu bir döngü falan değil, kafada kurduğumuz var olmayan bir olaydan ibaret. farkındalık ve bilinç odaklı bir gün geçirmeyi dene bu gün uyandığında. ben uyumayıp sizler için yazıyorum bunu değerlendirin. ve artık negatif düşünceleri pozitif ile değiştir öyle düşün öyle söyle. negatif düşünce bile aklına gelse üstüne gitmeden o pozitif halni düşünmeye başla ve öyle hareket et. örneğin ben bunu yapamam demek yerine ben bunu yapıyorum yapıcam , ve zihninde yapamadığın aklına geldiğinde artık yapabildiğini canlandır. ve üstüne gitme.
umarım faydalı olmuştur , olduysa ne mutlu bana

Gönderdiğiniz mesaja cevap yazamadım kapalıydı o kısım.