Zevizm "Şöyle Olacak" değil "Böyle Oluyor" dinidir ve bizim inancımız teorik kanıtlar yerine kişisel deneyime dayanır. Bir çocuk elini sıcak tavaya basar ve elini yakıp bir daha basmaz, çoğumuz bunu hayatının başında İbrahimi dinlerin etkisinde kalıp; sonra da Ateizm/Deizm gibi materyal fikirlere yönelip yaşadık: Bu yüzden akıl tutulması yaşamıyor yahut bela aramıyorsak asla eski hatalara geri dönmeyiz.
Bir kişi günde 200 şınav çekebilir ve bunu düzenli yaptığında vücudunun şekle girdiğini fark edebilir. Soyut bir tartışmanın ve sunulacak soyut argümanların, bahsettiğim kişisel ve bizzat deneyimlenen olgudan daha değerli olduğunu düşünmüyorsunuzdur diye tahmin ediyorum. Şınav örneğine dönelim, hem fit birisi hem de obez birisi aynı anda 200 şınav çekse elbette fit olan daha çabuk gelişir; obez olan insan daha çok uğraşmak zorunda kalır ama en sonunda o da forma girebilir. Benim ruhani obezlik diyebileceğim aşırı materyalist bir durumdaysanız ve geçmiş yaşamlarınızda ruhaniyetle bağlantınız yoksa (ki burayı keşfettiyseniz bu ihtimal biraz küçük) Zevizm size daha geç etki edebilir; fakat etki edecektir ve önemli olan budur. 60 Yaşına kadar Meditasyon yapmayıp sonra vahlanmak mı daha iyi yoksa erkenden başlayıp sıfırdan da olsa yükselmeyi hedeflemek mi?
Her şeyi geçiyorum, samimiyetle pratik edildiğinde Zevizm size en ama en kötü ihtimalde bile çok iyi bir insan olmayı gösterir ve size bu çağda zor bulunacak yüce bir karakter verir. Burada hepimizin acıları, uğradığı haksızlıklar, yaşadığı talihsizlikler ve yeterince güçlü olmadığı için ezilip sineye çekildiği zamanlar oldu; ben de tüm bunları yaşadım. Benim karakterim Zevizm'i samimiyet ve sadakat ile pratik ettikçe oturdu, travmalarımdan çelikleşip çıkmama yardımcı oldu ve beni yükselmek için motive ederek daha başarılı bir insan olmamı sağladı. Şu son paragrafta saydığım şeyler bile yeterli değil midir? İbrahimi dinleri takip edenler gibi kurbanlık kuzu olmak yahut safi Materyalist olan kişiler gibi bir hiçlik havuzunda yüzmektense özgür bir kuş olup en yükseği, yıldızları hedefleyin; Zevizm bize bunu söyler.
Soyut bir argüman isteyip böyle bir cevap almanız garip durabilir fakat bizim inancımız bize zamanında "din" diye dayatılan sistemlerden çok farklı. Biz Muhammed'in ayı ikiye yardığını yahut Ali'nin kale kapısını kaldırıp kalkan olarak kullandığını kanıtlamaya çalışacak aptallar değiliz. Bizler 'insan' kelimesinin içinin boşaltıldığı ve anlamsızlaştırıldığı bir dönemde 'iyi insan' olmaya çalışan bireyleriz. Kötülük dünyasındaki en büyük isyan iyi olmaktır, en büyük hedef de budur; iyi bir insan daha da iyileşebileceğini ve parlayabileceğini bilir, ruhani çalışmalar ile ruhunu güçlendirir ve zamanla bizim Tanrı dediğimiz varlıklardan birine dönüşür.