anonymous042
Member
- Joined
- Oct 12, 2024
- Messages
- 461
Selam , bunu boş bir konu olucak görüceğinizi sanmıyorum ama sürekli kafamı kurcalıyor. ben tamamen kafam iyiliğie çalıştığında çok duygusal ve korkan anksiyeteye sahip olan ve insanlardan genellikle zarar gören birisi oluyorum. iyimser ve saf düşünceden ve algılan zihniyetten çıktığımdada Tanrılardan uzaklaşmışım ve kötü birisi olmuşum ortalama insanların arasına düşmüşüm gibi hissediyorum. Düşünüyorum Tanrımın oğluyum diye gezip de bu sefer umursamaz birisi olunca insanlar ne düşünür üzülür mü diye düşünmemeye başladığımda kendime yakıştıramıyorum ve Zeusun bu duruma bakışı ne olur bilmiyorum. biliyorum çok detaylara takılıyorum ama böyleyim hani ne yapabilirim ? güvendiğim yer burası aklıma takılanları ve kafamı kurcalayan şeyleri buraya soruyorum. sonuçta ben yoldan geçen adama abi nasıl zevist biri iyilik mi yapmalı hep diye soramam ki ? yani demek istediğim insanları sürekli düşünüp umursamayan birisi. Tanrıların gözünde kötü bi duruma düşer mi arkadaşlar ? bunu düşününce Şeytandan uzaklaşmışım gibi hissediyorum ama düşünmesemde doğru yolda mıyım nasıl bilicem ? bizim amacımız insanlığı düzeltmek kurtarmak ise insanları umursamaz bi şekilde yaşamamız ne kadar doğru olur ? hayat o kadar kafa karıştırıcı ve zor ki nasıl birisi olucağımı sürekli şaşırıyorum. iyimser olsam eziliyorum kötümser olsam olmuyor. Tanrılar gibi olmak istiyorsak onlar nasıl insanları umursuyorsa bizimde umursamamız gerekir diye düşünüyorum. ama sonra bi bakıyorum kimse kimseyi umursamıyor ki bu üzülür mü kızar mı şöyle olur mu anlar mı anlamaz mı falan kimsenin 1 gram umrunda değil. ben iyilik yapsam birisine bana o kötülük yapıyorken ne anlamı kalıyor ki ? demek istediğimi umarım anlamışsınızdır. sizler nasıl düşünüyorsunuz ? bu konuya bakışınız nedir ? dediğim gibi burdan başka biyerde böyle konular açıp sormam imkansız durumda. biz birbirimize destek olup birlik olmıyıcağız da kim bizlerle olucak ? ve ayrıca forum zaten bunun için değil mi ?