Welcome to our New Forums!

Our forums have been upgraded and expanded!

Öfke ve diğer şeylerle ilgili yardımınız lazım

CatDoll

Member
Joined
Jan 25, 2025
Messages
242
Arkadaşlar şimdi derdimi anlatmaya çalışacağım ama nereden başlasam tam olarak bilmiyorum. Öfkeyi ifade etme konusunda bi bildiği olan ''Ya ben bu konuda çok iyiyim'' diyenler bana yazabilir mi. Benim sinir sistemim bozuldu artık böyle giderse 30'u görmeyeceğim.

Ben ne sınır çizebiliyorum ne de öfkelenebiliyorum ve bu kelimenin tam anlamıyla sadece midemi bulandırıyor. Kusmak istiyorum. Kusmak da hayatımda yeni bir tema değil küçükken ateşli hastalıklar geçirirdim sürekli çok fazla kusardım. Yaşım ilerledikçe öfkelendiğimde miğdem bulanmaya başladı ama ben onun öfkelendiğim için olduğunu anlamıyordum o zaman şu an oturdu her şey.

Midem bulanırdı ama kusamazdım kendimi kusturmayı ilk öyle keşfetmiştim ortaokula yeni başladığım zamanladı sadece çok rahatsız hissettiğim için rahatlamak amaçlı yapıyordum. Sonrasına malesef şahit oldunuz yeme bozukluğumun bir parçası olmuştu. Kusmak ve yememek aynı enerji (ve his) ve öfkelendiğimde hissettiğim bu çünkü ben öfkelenemiyorum.(tabi yoğun yaşadığım kilo verme hevesi de dahil ama anlatmak istediğim,bu hayatımda zaten var olan bir temanın şekil değiştirmiş hali) Öfkelendiğim için kendime kızıyorum ve sorun çıkarmak istemiyorum\gücüm yetmiyor\ciddiye alınmıyorum bunu yapamadığım için daha da sinirleniyorum ve tepki ortaya böyle çıkıyor. Kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Kime sinirlenirsem sinirleneyim ya üzüntü ve suçlulukla karışık oluyor bu ya da direkt kendime yöneliyor. Kendimi alıp duvardan duvara vurma ihtiyacı hissediyorum

Buna sebep olan gezegen yerleşimlerini tam olarak anladım ve çözdüm bu insanların haritalarını tespit edip birleştirdim ve şu an bir ''Eureka!'' anı yaşıyorum. Sonum bu haritalarını birleştirip uygun örüntüyü kurduğum insanlarla aynı olsun istemiyorum. Nihal Candanla bunu aynı zaman zarfında yaşadık. Ben kurtuldum ,atlattım ama kökten çözmek istiyorum. Hem ruhani olarak hem de pratik olarak çözmek istiyorum. Gittiğim klinikte anoreksiyadan kaldırılan kızlarla bile konuştum,haritalarını istedim hattaha. Hepsinde o spesifik yerleşim var. O yerleşim yoksa olamazsınız demiyorum uygun şartlarda olunur ama o boyuta gelecek ve devam edecek kadar olmak ve bu temanın farklı şekillerde kendini hep göstermesini kastediyorum.

Ruhani Çalışmalarım için uygun zaman kolluyorum bana pratik tavsiyeleriniz lazım öfkeyle ilgili

sizi seviyorum<3
 
Git birini döv, Dövüş Sporları yap demeyin lütfen böyle fiziksel şeyler beni rahatsız ediyor.
 
Sınır çizememek, öfkeyi ifade edememek gibi problemler kök çakrasıyla ilişkileniyor. Kök çakrası için yoga yapın, onu temizlemeye ve güçlendirmeye odaklanın. Kendisinin aynı zamanda hayatta kalmayla ilişkilendiğini biliyoruz, siz kendinizi en temel yaşamsal ihtiyaçlardan biri olan yemek yemekten de alıkoyduğunuz için bu çakraya özel bir ilgi yönlendirmeniz gerektiğini düşünüyorum.

Bunun yanında, cumartesiden cumartesiye bile olsa Derin Temizlik çalışmasını yapmayı düşünebilirsiniz. Bahsettiğiniz problemlerden bazılarını ben de yaşıyordum yakın zamana dek; Vi-Suddhi mantrasıyla ruhumu ve çakralarımı temizlemenin çokça faydası dokundu.

Problemlerinizi Koruyucu Tanrı'nızla paylaşıp size yol göstermesini istemeyi de tercih edebilirsiniz. O sizi belirli çalışmalara, okumalara yönlendirebilir.
 
Sınır çizememek, öfkeyi ifade edememek gibi problemler kök çakrasıyla ilişkileniyor. Kök çakrası için yoga yapın, onu temizlemeye ve güçlendirmeye odaklanın. Kendisinin aynı zamanda hayatta kalmayla ilişkilendiğini biliyoruz, siz kendinizi en temel yaşamsal ihtiyaçlardan biri olan yemek yemekten de alıkoyduğunuz için bu çakraya özel bir ilgi yönlendirmeniz gerektiğini düşünüyorum.

Bunun yanında, cumartesiden cumartesiye bile olsa Derin Temizlik çalışmasını yapmayı düşünebilirsiniz. Bahsettiğiniz problemlerden bazılarını ben de yaşıyordum yakın zamana dek; Vi-Suddhi mantrasıyla ruhumu ve çakralarımı temizlemenin çokça faydası dokundu.

Problemlerinizi Koruyucu Tanrı'nızla paylaşıp size yol göstermesini istemeyi de tercih edebilirsiniz. O sizi belirli çalışmalara, okumalara yönlendirebilir.
teşekkürler cevabınız için<3

Sizce sebebi ne? Sorumluluk yüklemeye gelince sen yaparsın, halledersin diye diye sanki 40 yaşındaymışım gibi davranılıyor ama öfkelendiğimde herkesin gözünde 5 yaşında bir çocuk gibi görünüyorum herhalde. Ya da hiç belli etmiyorum zaten reaksiyon almıyor diye sinirden ağlıyorum sonra sizde de mi böyle yoksa sadece hayır demek mi zor?
 
Arkadaşlar şimdi derdimi anlatmaya çalışacağım ama nereden başlasam tam olarak bilmiyorum. Öfkeyi ifade etme konusunda bi bildiği olan ''Ya ben bu konuda çok iyiyim'' diyenler bana yazabilir mi. Benim sinir sistemim bozuldu artık böyle giderse 30'u görmeyeceğim.

Ben ne sınır çizebiliyorum ne de öfkelenebiliyorum ve bu kelimenin tam anlamıyla sadece midemi bulandırıyor. Kusmak istiyorum. Kusmak da hayatımda yeni bir tema değil küçükken ateşli hastalıklar geçirirdim sürekli çok fazla kusardım. Yaşım ilerledikçe öfkelendiğimde miğdem bulanmaya başladı ama ben onun öfkelendiğim için olduğunu anlamıyordum o zaman şu an oturdu her şey.

Midem bulanırdı ama kusamazdım kendimi kusturmayı ilk öyle keşfetmiştim ortaokula yeni başladığım zamanladı sadece çok rahatsız hissettiğim için rahatlamak amaçlı yapıyordum. Sonrasına malesef şahit oldunuz yeme bozukluğumun bir parçası olmuştu. Kusmak ve yememek aynı enerji (ve his) ve öfkelendiğimde hissettiğim bu çünkü ben öfkelenemiyorum.(tabi yoğun yaşadığım kilo verme hevesi de dahil ama anlatmak istediğim,bu hayatımda zaten var olan bir temanın şekil değiştirmiş hali) Öfkelendiğim için kendime kızıyorum ve sorun çıkarmak istemiyorum\gücüm yetmiyor\ciddiye alınmıyorum bunu yapamadığım için daha da sinirleniyorum ve tepki ortaya böyle çıkıyor. Kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Kime sinirlenirsem sinirleneyim ya üzüntü ve suçlulukla karışık oluyor bu ya da direkt kendime yöneliyor. Kendimi alıp duvardan duvara vurma ihtiyacı hissediyorum

Buna sebep olan gezegen yerleşimlerini tam olarak anladım ve çözdüm bu insanların haritalarını tespit edip birleştirdim ve şu an bir ''Eureka!'' anı yaşıyorum. Sonum bu haritalarını birleştirip uygun örüntüyü kurduğum insanlarla aynı olsun istemiyorum. Nihal Candanla bunu aynı zaman zarfında yaşadık. Ben kurtuldum ,atlattım ama kökten çözmek istiyorum. Hem ruhani olarak hem de pratik olarak çözmek istiyorum. Gittiğim klinikte anoreksiyadan kaldırılan kızlarla bile konuştum,haritalarını istedim hattaha. Hepsinde o spesifik yerleşim var. O yerleşim yoksa olamazsınız demiyorum uygun şartlarda olunur ama o boyuta gelecek ve devam edecek kadar olmak ve bu temanın farklı şekillerde kendini hep göstermesini kastediyorum.

Ruhani Çalışmalarım için uygun zaman kolluyorum bana pratik tavsiyeleriniz lazım öfkeyle ilgili

sizi seviyorum<3
Euraka anını bir yere not al, euraka anınıda senden öğrendim googleye baktım da, demekki o an belkide Tanrıdan bir işaret, banada oluyor o olayı anlıyorum aslında onu biryere yazmak lazım o bilgidir, ilham geliyor sana kötü birşey değil ne bilelim Belkide Tanrıdan geliyor, ben bundan sonra yazacam öyle birşey olunca, net bilgi geliyor o anda insana, geçen bendede oldu bir olay kafamda netlik kazandı keşke not alsaydım, sen boş insan değilsin bi tane adam ilham alarak ŞEYTAN babadan müzik bestelemiş, orhan gencebay dediki ben şarkılarımın bir kısmını rüyam da besteledim, öfkelenmek kötü değildir demekki bu sisteme karşısınız ki öfkeneniyorsunuz, öfke umutsuzluktan iyidir, öfkelenin tabikide öfkenizi diri tutun öfke iyidir, size güç verir farkındalık verir bir şey olmaz size zararı olmaz, sizi ayağa kaldırır
 
teşekkürler cevabınız için<3

Sizce sebebi ne? Sorumluluk yüklemeye gelince sen yaparsın, halledersin diye diye sanki 40 yaşındaymışım gibi davranılıyor ama öfkelendiğimde herkesin gözünde 5 yaşında bir çocuk gibi görünüyorum herhalde. Ya da hiç belli etmiyorum zaten reaksiyon almıyor diye sinirden ağlıyorum sonra sizde de mi böyle yoksa sadece hayır demek mi zor?
Senin üzerine geliyorlar ailen, aynı benim anam gibi işleri düşünce seni yüceltirler, sen yaparsın edersin ama sen sinirlenince seni çocuk yerine koyarlar vay narsistler vay , sabret sen bağlama büyüsü yap becerebilirsen ben hiç yapmadım , zamanı gelince hesabını sor ,
 
teşekkürler cevabınız için<3

Sizce sebebi ne? Sorumluluk yüklemeye gelince sen yaparsın, halledersin diye diye sanki 40 yaşındaymışım gibi davranılıyor ama öfkelendiğimde herkesin gözünde 5 yaşında bir çocuk gibi görünüyorum herhalde. Ya da hiç belli etmiyorum zaten reaksiyon almıyor diye sinirden ağlıyorum sonra sizde de mi böyle yoksa sadece hayır demek mi zor?
Benim için de böyleydi. Sinirlendiğimde bunu hiç belli etmeyip olmadık zamanlarda ağlama krizleri geçiriyordum, sınır koyamama mevzusu da hayır diyememekten çok daha fazlasıydı maalesef.
Bu anlattıklarınız muhtemelen evle, aileyle sınırlı şeyler. 40 yaşındaymışsınız gibi sorumluluk yüklenmesi ancak öfkelendiğinizde ciddiye alınmama, küçümsenme durumu. Çizelgenizdeki Satürn'ü ve dispozitörünü incelediniz mi?
Burada paylaşılan çalışmayı yapmak yardımcı olabilir size. Koruyucunuza danışmayı da ihmal etmeyin, ne hissettiğinizi paylaşmanız bile yardımcı olur. O sizi sizden de iyi tanıyorken biz burada ancak problemin ne olabileceğine dair tahminler yürütebiliyoruz.
 
Düzeltmek istedikleriniz ile ilgili olan çakraların yogasını yapabilirsiniz. Örneğin bastırılmış öfke için kök çakra yogası uygundur.

Yaşadığınız zorlu süreci biliyorum ve duygusal olarak yıpratıcı olduğunun farkındayım. Duygusal bedenin iyileştirilmesi ve SANANDA (sevinç) mantrası kullanılabilir. Bu tarz çalışmalarda lunar enerjiler bir gereklilik olduğundan ŞRİM mantrası verilmişti. Yani demek istediğim, lunar enerjileri bol bol kullanın.

MUÑKA mantrası veya ANSUZ ve URUZ rünleriyle özgürleştirme çalışması yapabilirsiniz.

Ne kadar çalışma yaparsanız yapın ruhunuzu iyice arındırmaktan daha iyisi yoktur. Özellikle de duygusal bedeni iyileştirmede ve özgürleştirme çalışmalarında engeller ve olumsuzluklar yüzeye çıkar ve çıktıkça temizlenmesi gerekir. Vi-Suddhi'yi ve Yüksek Rahibe Lydia'nın derin temizlik çalışmasını ben de tavsiye ediyorum.

Son olarak Leydi Maxine'in bir kısmında temizlikten bahsettiği bir vaazını bırakmak istiyorum:
 
Benim için de böyleydi. Sinirlendiğimde bunu hiç belli etmeyip olmadık zamanlarda ağlama krizleri geçiriyordum, sınır koyamama mevzusu da hayır diyememekten çok daha fazlasıydı maalesef.
Bu anlattıklarınız muhtemelen evle, aileyle sınırlı şeyler.
Arkadaşlarım,ailem,flörtlerim yani herkesle bunu yaşıyorum tabi aileyle olan deneyimler hep daha yoğundur çünkü dışarıda bir sürü sevgili ya da arkadaş var ama aile biraz zorluyor
40 yaşındaymışsınız gibi sorumluluk yüklenmesi ancak öfkelendiğinizde ciddiye alınmama, küçümsenme durumu. Çizelgenizdeki Satürn'ü ve dispozitörünü incelediniz mi?
Satürnü evet inceledim ama açıları o kadar kötü değil zaten sorumluluk almak beni üzmüyor ama sorumlulukların getirdiği yetkilerden neden mahrum olduğumu anlamıyorum bu biraz ailesel.
Buna geçenlerde yine baktım ses dosyası yoktu MMMMMM-UUUUUU-NNNN-KKKKKYYYYY-AAAAA diye mi titretiliyor? kusura bakmayın yazıdakini tam anlayamadım

<3zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim<3
 
Buna geçenlerde yine baktım ses dosyası yoktu MMMMMM-UUUUUU-NNNN-KKKKKYYYYY-AAAAA diye mi titretiliyor? kusura bakmayın yazıdakini tam anlayamadım

"MMMMM-UUUUU-NNNNN-YY(a)-KKKKK-AAAAA"

(a) kısmını söylemiyorsunuz ama çok kısa söylermiş gibi çıkması gerekiyor.
Yüksek Rahibe Maxine, İspanyolcadaki Ñ harfini sitedeki bir sorundan dolayı yazamamıştı ve bu yüzden Munyaka olarak titretildiğini yazmak sorunda kalmıştı.

 
Arkadaşlar şimdi derdimi anlatmaya çalışacağım ama nereden başlasam tam olarak bilmiyorum. Öfkeyi ifade etme konusunda bi bildiği olan ''Ya ben bu konuda çok iyiyim'' diyenler bana yazabilir mi. Benim sinir sistemim bozuldu artık böyle giderse 30'u görmeyeceğim.

Ben ne sınır çizebiliyorum ne de öfkelenebiliyorum ve bu kelimenin tam anlamıyla sadece midemi bulandırıyor. Kusmak istiyorum. Kusmak da hayatımda yeni bir tema değil küçükken ateşli hastalıklar geçirirdim sürekli çok fazla kusardım. Yaşım ilerledikçe öfkelendiğimde miğdem bulanmaya başladı ama ben onun öfkelendiğim için olduğunu anlamıyordum o zaman şu an oturdu her şey.

Midem bulanırdı ama kusamazdım kendimi kusturmayı ilk öyle keşfetmiştim ortaokula yeni başladığım zamanladı sadece çok rahatsız hissettiğim için rahatlamak amaçlı yapıyordum. Sonrasına malesef şahit oldunuz yeme bozukluğumun bir parçası olmuştu. Kusmak ve yememek aynı enerji (ve his) ve öfkelendiğimde hissettiğim bu çünkü ben öfkelenemiyorum.(tabi yoğun yaşadığım kilo verme hevesi de dahil ama anlatmak istediğim,bu hayatımda zaten var olan bir temanın şekil değiştirmiş hali) Öfkelendiğim için kendime kızıyorum ve sorun çıkarmak istemiyorum\gücüm yetmiyor\ciddiye alınmıyorum bunu yapamadığım için daha da sinirleniyorum ve tepki ortaya böyle çıkıyor. Kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Kime sinirlenirsem sinirleneyim ya üzüntü ve suçlulukla karışık oluyor bu ya da direkt kendime yöneliyor. Kendimi alıp duvardan duvara vurma ihtiyacı hissediyorum

Buna sebep olan gezegen yerleşimlerini tam olarak anladım ve çözdüm bu insanların haritalarını tespit edip birleştirdim ve şu an bir ''Eureka!'' anı yaşıyorum. Sonum bu haritalarını birleştirip uygun örüntüyü kurduğum insanlarla aynı olsun istemiyorum. Nihal Candanla bunu aynı zaman zarfında yaşadık. Ben kurtuldum ,atlattım ama kökten çözmek istiyorum. Hem ruhani olarak hem de pratik olarak çözmek istiyorum. Gittiğim klinikte anoreksiyadan kaldırılan kızlarla bile konuştum,haritalarını istedim hattaha. Hepsinde o spesifik yerleşim var. O yerleşim yoksa olamazsınız demiyorum uygun şartlarda olunur ama o boyuta gelecek ve devam edecek kadar olmak ve bu temanın farklı şekillerde kendini hep göstermesini kastediyorum.

Ruhani Çalışmalarım için uygun zaman kolluyorum bana pratik tavsiyeleriniz lazım öfkeyle ilgili

sizi seviyorum<3
Diğer arkadaşlar size ruhani pratikleri zaten sundukları için ben farklı açıdan yazacağım. Umarım yardımcı olabilirim.

Öfkenizin sebeplerini düşünün: korku, birinin işine burnunu sokması, acı, endişelenmek, yorgunluk, bıkkınlık gibi şeyler öfkeyi tetikleyebilen şeylerdir. Şu ana kadar başınıza gelmiş olaylarda(öfkeli olduğunuzda), öfkenizi ilişkilendirin. Mesela flörtünüze bir şey anlatıyorsunuz ama umursamıyor, dalgaya alıyor; arkadaşlarınıza kendinizi açtığınızda "aa o da bir şey bak ben bunu yaşadım bla bla" örnek verilebilir.

Bunu başardıktan sonra olaya ve kendinize ve onlara geniş açıdan bakmayı deneyin. Gerçekten sinirlenmeye değer şeyler mi? Enerjinizi harcadığınıza, kendinizi hırpaladığınıza değer mi? Karşımdaki kişi bunu yaparak, beni kızdırarak ne elde ediyor?(Çoğu zaman cevap sadece "umursamıyor" ya da "keyif alıyor" olur.) Şu anda sağlığınızı kötü etkileyen bir şey size gelecekte de fayda sağlamaz, kurtulun ondan.

İnsanlar sizinle aynı fikirde değilse ya da sizin fikrinizle dalga geçtikleri için sinirleniyorsanız; bu sizin hatanız. İnsanların fikirlerini değiştiremezsiniz ya da sizi anlamaya hazır olmayan birine kendinizi anlatamazsınız. [Sadece bir örnekti böyle bir şey yoksa dert etmeyin]

Boşluk meditasyonu yapabilirsiniz, her gece yatmadan önce 1 saat günlük yazın. Stoa felsefesini araştırabilirsiniz.

Ve son olarak problemleri problem etmezseniz ortada problem kalmaz: olursa olur, olmazsa olmaz; yaparsa yapar, yapmazsa yapmaz. Çözülebilecek şeyleri -ki genelde içsel şeyler çözülebilecek şeylerdir- kendinize dert etmeden çözün. Çözülemeyecek şeylerden de dersinizi öğrenip hayatınıza devam edin. Duygularınızın akışına kapılabilirsiniz ki bu normaldir en başta ama elbette ki bunun da çözümü var.

Kendinize iyi davranın ve daha çok değer verin.
 
Arkadaşlarım,ailem,flörtlerim yani herkesle bunu yaşıyorum tabi aileyle olan deneyimler hep daha yoğundur çünkü dışarıda bir sürü sevgili ya da arkadaş var ama aile biraz zorluyor

Satürnü evet inceledim ama açıları o kadar kötü değil zaten sorumluluk almak beni üzmüyor ama sorumlulukların getirdiği yetkilerden neden mahrum olduğumu anlamıyorum bu biraz ailesel.

Buna geçenlerde yine baktım ses dosyası yoktu MMMMMM-UUUUUU-NNNN-KKKKKYYYYY-AAAAA diye mi titretiliyor? kusura bakmayın yazıdakini tam anlayamadım

<3zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim<3

Nerede olduğunu hatırlamıyorum ama Youtube veya genel olarak forumda munka.mp3, munka mp3 falan yazınca çıkıyordu. Hatırlıyorum ses dosyası vardı.
 
Öfkenizin sebeplerini düşünün: korku, birinin işine burnunu sokması, acı, endişelenmek, yorgunluk, bıkkınlık gibi şeyler öfkeyi tetikleyebilen şeylerdir. Şu ana kadar başınıza gelmiş olaylarda(öfkeli olduğunuzda), öfkenizi ilişkilendirin. Mesela flörtünüze bir şey anlatıyorsunuz ama umursamıyor, dalgaya alıyor; arkadaşlarınıza kendinizi açtığınızda "aa o da bir şey bak ben bunu yaşadım bla bla" örnek verilebilir.
Herkesle farklı oluyor

Mesela bir arkadaşım vardı arkamdan saçma sapan konuşuyormuş bu da benim kulağıma gelmişti aşırı sinirlenmiştim ve hayal kırıklığına uğramıştım. Kafamda o kişiye ne söyleyeceğimi bile hazırlamıştım sonra ortamın barışçıl havasına kapılıp onunla konuşmaya devam etmiştim. (sonra daha kötü şeyler yapmıştı yüzleşmekten korktuğum için kaçıyordum gördüğüm yerde. halbuki bi hap alıyormuş sanırım, doğum kotrol hapı ailesi sorunca da benim üstüme atmış, şikeyette bulunmuşlar benim hakkımda öğretmenlerim beni seviyor ve bir şekilde suçunu ortaya çıkardılar. hale gördüğüm yerde kaçıyorum sanki ben suçluymuşum gibi)

Flötler çok da sorun değil aslında benim yaşıtlarım çocuk gibi takılıyor bi tık ama hadlerini aştıkları zaman bir anda konuşmayı kestiğim için **gosthing** yapıyor oluyorum. Halbuki karşı tarafa sen malsın demeden hatasını anlatmanı bir yolu olmuyor. Anlatınca da ''Çok abartıyorsun(bi de gülerek söylerler ljldhjlhfh kriz geçirmelik)'' gibi tepkiler alıyorum.

Aileye girmek bile istemiyorum.
Bunu başardıktan sonra olaya ve kendinize ve onlara geniş açıdan bakmayı deneyin. Gerçekten sinirlenmeye değer şeyler mi? Enerjinizi harcadığınıza, kendinizi hırpaladığınıza değer mi? Karşımdaki kişi bunu yaparak, beni kızdırarak ne elde ediyor?(Çoğu zaman cevap sadece "umursamıyor" ya da "keyif alıyor" olur.) Şu anda sağlığınızı kötü etkileyen bir şey size gelecekte de fayda sağlamaz, kurtulun ondan.
Cidden geniş açıdan bakıyorum üstte de anlattığım gibi failin belli olduğu durumlarda bile sanki ben suçluymuşum gibi hissediyorum.
Boşluk meditasyonu yapabilirsiniz, her gece yatmadan önce 1 saat günlük yazın. Stoa felsefesini araştırabilirsiniz.
günlük yazıyorum zaten ama yazdıkça daha da sinirleniyorum. bazen diyorum ki ben iyi ki tuna tavus falan değilim. Hani önüme geleni döverim ben öyle
Ve son olarak problemleri problem etmezseniz ortada problem kalmaz: olursa olur, olmazsa olmaz; yaparsa yapar, yapmazsa yapmaz. Çözülebilecek şeyleri -ki genelde içsel şeyler çözülebilecek şeylerdir- kendinize dert etmeden çözün. Çözülemeyecek şeylerden de dersinizi öğrenip hayatınıza devam edin. Duygularınızın akışına kapılabilirsiniz ki bu normaldir en başta ama elbette ki bunun da çözümü var.

Kendinize iyi davranın ve daha çok değer verin.
teşekkür ederim <3
 
Herkesle farklı oluyor

Mesela bir arkadaşım vardı arkamdan saçma sapan konuşuyormuş bu da benim kulağıma gelmişti aşırı sinirlenmiştim ve hayal kırıklığına uğramıştım. Kafamda o kişiye ne söyleyeceğimi bile hazırlamıştım sonra ortamın barışçıl havasına kapılıp onunla konuşmaya devam etmiştim. (sonra daha kötü şeyler yapmıştı yüzleşmekten korktuğum için kaçıyordum gördüğüm yerde. halbuki bi hap alıyormuş sanırım, doğum kotrol hapı ailesi sorunca da benim üstüme atmış, şikeyette bulunmuşlar benim hakkımda öğretmenlerim beni seviyor ve bir şekilde suçunu ortaya çıkardılar. hale gördüğüm yerde kaçıyorum sanki ben suçluymuşum gibi)

Flötler çok da sorun değil aslında benim yaşıtlarım çocuk gibi takılıyor bi tık ama hadlerini aştıkları zaman bir anda konuşmayı kestiğim için **gosthing** yapıyor oluyorum. Halbuki karşı tarafa sen malsın demeden hatasını anlatmanı bir yolu olmuyor. Anlatınca da ''Çok abartıyorsun(bi de gülerek söylerler ljldhjlhfh kriz geçirmelik)'' gibi tepkiler alıyorum.

Aileye girmek bile istemiyorum.

Cidden geniş açıdan bakıyorum üstte de anlattığım gibi failin belli olduğu durumlarda bile sanki ben suçluymuşum gibi hissediyorum.

günlük yazıyorum zaten ama yazdıkça daha da sinirleniyorum. bazen diyorum ki ben iyi ki tuna tavus falan değilim. Hani önüme geleni döverim ben öyle

teşekkür ederim <3
İç gözlem meditasyonu ve nefes egzersizlerini günlük rutinlerinize ekleyebilirsiniz. Bu süreci daha dengeli geçirmenize yardımcı olabilirler.
 
Mesela bir arkadaşım vardı arkamdan saçma sapan konuşuyormuş bu da benim kulağıma gelmişti aşırı sinirlenmiştim ve hayal kırıklığına uğramıştım. Kafamda o kişiye ne söyleyeceğimi bile hazırlamıştım sonra ortamın barışçıl havasına kapılıp onunla konuşmaya devam etmiştim. (sonra daha kötü şeyler yapmıştı yüzleşmekten korktuğum için kaçıyordum gördüğüm yerde. halbuki bi hap alıyormuş sanırım, doğum kotrol hapı ailesi sorunca da benim üstüme atmış, şikeyette bulunmuşlar benim hakkımda öğretmenlerim beni seviyor ve bir şekilde suçunu ortaya çıkardılar. hale gördüğüm yerde kaçıyorum sanki ben suçluymuşum gibi)
suçlu olduğunuz tek nokta arkanızdan konuşan birisini affetmiş olmanız. İnsanlardaki iyiyi görme çabasını bırakın ve oldukları gibi kabul edin. Suçluluk duygusundan arınacaksınız. "Aslında o öyle demek istemedi" istedi, "hayır o asla öyle bir şey yapmaz" yapar. Çoğu insan doğru şartlar oluştuğunda sizi bırakır, arkanızdan bıçaklar -ki bu tamamen gelişmemiş bir karakterin göstergesidir-. Dediğim gibi kendinizi suçlu hissediyorsunuz çünkü ona bunu konduramıyorsunuz ama suçlu siz değilsiniz, o. Size zarar vermeye yeltenmiş birisinin hayatınızda yeri yok.
Flötler çok da sorun değil aslında benim yaşıtlarım çocuk gibi takılıyor bi tık ama hadlerini aştıkları zaman bir anda konuşmayı kestiğim için **gosthing** yapıyor oluyorum. Halbuki karşı tarafa sen malsın demeden hatasını anlatmanı bir yolu olmuyor. Anlatınca da ''Çok abartıyorsun(bi de gülerek söylerler ljldhjlhfh kriz geçirmelik)'' gibi tepkiler alıyorum.
Tahmin edebiliyorum, sallayın hayatınızda yerleri yok. Siz insanlara izin verdiğiniz sürece ve kadarıyla sizin hayatınızda varlar.
Cidden geniş açıdan bakıyorum üstte de anlattığım gibi failin belli olduğu durumlarda bile sanki ben suçluymuşum gibi hissediyorum.
bunun başka bir sebebi geçmişteki sınır çizme sıkıntısından dolayı bence. Siz yanlış bir yapmadıysanız, herhangi bir etiği ya da yasayı çiğnemediyseniz, vicdanınıza rahatça hesap verip kafanızı rahatça yastığa koyabiliyorsanız, suçlu siz değilsinizdir. (sizin karakteriniz için dedim son kısmı yoksa kibirli ve narsist insanlar için de geçerli bunlar ama siz öyle değilsiniz)
günlük yazıyorum zaten ama yazdıkça daha da sinirleniyorum. bazen diyorum ki ben iyi ki tuna tavus falan değilim. Hani önüme geleni döverim ben öyle
Yine de tuna tavus da olsanız önünüze geleni dövmeyin siz. Hayatınızdan çıkarın keyfinize bakın. Onlarla uğraşacak kadar uzun bir hayatımız yok.
 

Al Jilwah: Chapter IV

"It is my desire that all my followers unite in a bond of unity, lest those who are without prevail against them." - Shaitan

Back
Top