Toksik ilişkinin farklı çeşitleri var fakat etkileri çok benziyor, tablodan biraz uzaklaşıp at gözlüklerimizi çıkarıp tarafsız şekilde bakarsak ve o ilişkide zarar gördüğümüzü fark edersek geç kalmadan ilişkiyi sonlandırmak yapacağınız en iyi şey olacaktır. Mesela benim, literatürde "travma bağı üzerine kurulu ilişki" olarak geçen bir ilişkim vardı, karşı taraf geçmişte travma yaşadığı için ona kibar/nazik yaklaşsam ve o da bunu kabul etse bile bir süre sonra inişli çıkışlı ve saçma çıkışmalar yapıp bana kendimi sorgulattı; kendi hayatımda yaşadığım farklı olayların beni kötü etkilediğini düşünüp sorunlu tarafın ben olduğunu düşünüyordum lakin öyle bir şey yoktu ortada. Çok sıkı sıkıya bağlı değildim, gerçi öyle olduğumu söylüyordum ama söylediğim gibi at gözlüklerimi çıkarıp bakınca ilişkiyi anında sonlandırmıştım. Acı ama gerekli, zaten böyle bir acıyı çekip yaşamak bile insanı uzun vadede daha güçlü ve sağlam karakterli yapar. Ben de üzülüyorum fakat pişman değilim.
Konuyu şuraya getiriyorum, yukarıda verdiğim kendi örneğimde dış gözle bakınca "O kişi travma yaşadığı için kendinde başkalarına travma yaşatma hakkını görüyor, sana bir şey katmazdı zaten; ilişkiyi bitirerek iyi yapmışsın" diyebilirsiniz. Söylediğiniz şeye baktığımızda tam net bir profil çizemiyoruz fakat siz de kendi durumunuza uzaktan bakınca "Kızı seviyorum da bu psikolojisi hem kendini hem beni yıpratıp zarar veriyor" diyeceksiniz muhtemelen. Sizi duygusal olarak yıpratan, saygıda kusur ve haksızlık eden, üstelik buna rağmen sorun yokmuş gibi davranıp sizi değersiz hissettirerek kendinizi sorgulatan kişileri hayatınızdan çıkarın. Mesela ben de hala "onu seviyorum" ama aynı zamanda iğreniyorum? sevgi ile iğrenme aynı anda olur mu? muhtemelen olmaz, yani benim 'sevgi' zannettiğim şey muhtemelen bambaşka bir duygu.
