reznovpushka
New member
- Joined
- Apr 3, 2023
- Messages
- 20
Merhabalar. Belki hatırlayanlarınız olacaktır, bundan aylar önce ''Siz S.S Kardeşlerim Huzurunda Söz Veriyorum'' başlıklı bir konu açmıştım. Saygıdeğer ''Spine'' olsun, ''Hayabusa666'' olsun ve konuya yanıt veren, düşüncesini aktaran tüm S.S kardeşlerime öncelikle teşekkür ediyorum.
Aradan aylar geçti ve düşünecek çokça zamanım oldu. Neden böyle oldu, neden bunlar yaşandı.. Tanrılarımızdan her gün diledim. Tekrardan birleşebilmek adına Tanrılarımızla kendi kendime sohbetlerim oldu beni duyabildiklerini varsayarak. Onlara içimi döktüm, rahatladım. Aradan epey bir süre geçti ve ben hoş bir kadınla karşılaştım tamamen tesadüf eseri. Kendisi dinlediği müzikler olsun, sevdiği, ilgilendiği alanlar olsun, bana olan yaklaşım tarzı olsun, yazış tarzı olsun abartısız eski kız arkadaşımın aynısıydı! Zamanında eski kız arkadaşımı kendi kendime eleştirirken ''saçları kızıl olsa, boyu biraz daha uzun olsa, göğüsleri daha büyük olsa'' diyerek düşünüyordum ve bu kadın tam olarak bu şekilde karşıma çıktı. İnanması güç..
Yolda yürürken bunun Tanrılarımızın işi olabileceğini düşünmekten kendimi alıkoyamadım. Onlara teşekkür ettim ve onlara olan inancımı pekiştirdim, kendimi mutlu ve huzurlu hissettim. Söz verdiğim gibi karşıma çıkan hoş kadını Spritüel Satanizm ve JoyOfSatan ile tanıştırdım. Kendisinin çok ilgisini çekti. Yazılanları okumaya başladı. Yehova inancı epey sarsıldı. Ona inisiye olmak isterse yardımcı olabileceğimi beyan ettim. Ne yazık ki bu hiçbir zaman gerçekleşmedi fakat sözümü tuttuğumu düşünüyorum. Belki kendi kendine yapmıştır kim bilir..
Bu kadınla da yollarımı ayırdım, bana ne kadar değer verdiğini hissediyor olsam bile. İstemsizce kötü davranmaya, duygularını, düşüncelerini, hareketlerini kontrol altında tutmaya çalıştığımı fark ettim. Yollarımı ayırmamı gerektirecek hiçbir şey yapmadı. Tek yaptığı şey benim duygu yönlendirmelerime tepksiz kalışıydı. Bunun üstüne çok düşündüm. Benim toksik mesajlarıma, kavga etmeye yer arıyormuşcasına davranışlarıma sesini çıkarmayıp sadece sessiz kaldı ve ben böyle olduğu için onunla daha fazla konuşmak istemedim.
Çokça zamanımı geçirdiğim ve evlenmek istediğim eski kız arkadaşıma da böyle şeyler yaptığımı bile bile bunları tekrardan yapmak beni sağlıksız olduğumu düşünmeye itti. Araştırmalar yaptım,
Çarpık cinsel ilişki isteği
Toplumsal norm sınırları içerisinde olmayanları kendimde hak görme
0 duygu ile acımasız ve gaddar olma, susuzluktan ölüyor olsa bile su vermeyecek kıvamda olma
ve buraya yazmaktan çekindiğim birçok şey bende mevcut.
Nasıl böyle bir insan olduğumu bilmiyorum. Öyle ki düşündükçe halen eski kız arkadaşımı suçlayabiliyorum. Başına gelenler hakkında iyi olmuş diyebiliyorum ara ara. ''Neden daha fazlasını yapmadım?'' diye kendime kızdığım bile oldu. Ki daha fazla yapılacak bir şey yoktu bile. (Kendisine asla el kaldırmadığımı ve kendinden güçsüz bir insana el kaldırmayı çok aciz bulduğumu belirtmeliyim.) Kendini öldürmek istediğini ve bana layık olmadığını, kendisinin çok kötü bir insan olduğunu, böyle olmasının tek suçu kendisinin olduğunu söylüyordu. Bunları kalben diyordu ve ben tatmin oluyordum ne acı.. Kendisini aynen tasdikliyordum. ''ölmek istiyorsan öl banane'', ''evet bana layık değilsin, kötü bir insansın ve bunların hepsi senin suçun''..
Bunların hepsi Narsisistik Kişilik Bozukluğuna işaret ediyor. Ben bu düşüncelere geçmişte ve şimdi sahip olduğum için artık utanmaya başladım. Öyle ki bundan utandığım için bile utanıyorum. Çünkü hatasız olmam gerekiyordu değil mi.. Anlam veremiyorum artık. Gerçekten bir hissim var mı yok mu anlayamıyorum. Tanrılarım belki de tesadüf eseri kendi iyi, kalbi iyi kadını bu yüzden karşıma çıkarmıştır. Bir sorun olduğunu bana göstermek ve bundan ders almam için.
Psikiyatri için bu sabah randevum var. Bunun yanında sizlerden inancımızın kişilik bozukluklarına bakış açısını, çözümlerini öğrenmek istiyorum. Teşekkürler..
Aradan aylar geçti ve düşünecek çokça zamanım oldu. Neden böyle oldu, neden bunlar yaşandı.. Tanrılarımızdan her gün diledim. Tekrardan birleşebilmek adına Tanrılarımızla kendi kendime sohbetlerim oldu beni duyabildiklerini varsayarak. Onlara içimi döktüm, rahatladım. Aradan epey bir süre geçti ve ben hoş bir kadınla karşılaştım tamamen tesadüf eseri. Kendisi dinlediği müzikler olsun, sevdiği, ilgilendiği alanlar olsun, bana olan yaklaşım tarzı olsun, yazış tarzı olsun abartısız eski kız arkadaşımın aynısıydı! Zamanında eski kız arkadaşımı kendi kendime eleştirirken ''saçları kızıl olsa, boyu biraz daha uzun olsa, göğüsleri daha büyük olsa'' diyerek düşünüyordum ve bu kadın tam olarak bu şekilde karşıma çıktı. İnanması güç..
Yolda yürürken bunun Tanrılarımızın işi olabileceğini düşünmekten kendimi alıkoyamadım. Onlara teşekkür ettim ve onlara olan inancımı pekiştirdim, kendimi mutlu ve huzurlu hissettim. Söz verdiğim gibi karşıma çıkan hoş kadını Spritüel Satanizm ve JoyOfSatan ile tanıştırdım. Kendisinin çok ilgisini çekti. Yazılanları okumaya başladı. Yehova inancı epey sarsıldı. Ona inisiye olmak isterse yardımcı olabileceğimi beyan ettim. Ne yazık ki bu hiçbir zaman gerçekleşmedi fakat sözümü tuttuğumu düşünüyorum. Belki kendi kendine yapmıştır kim bilir..
Bu kadınla da yollarımı ayırdım, bana ne kadar değer verdiğini hissediyor olsam bile. İstemsizce kötü davranmaya, duygularını, düşüncelerini, hareketlerini kontrol altında tutmaya çalıştığımı fark ettim. Yollarımı ayırmamı gerektirecek hiçbir şey yapmadı. Tek yaptığı şey benim duygu yönlendirmelerime tepksiz kalışıydı. Bunun üstüne çok düşündüm. Benim toksik mesajlarıma, kavga etmeye yer arıyormuşcasına davranışlarıma sesini çıkarmayıp sadece sessiz kaldı ve ben böyle olduğu için onunla daha fazla konuşmak istemedim.
Çokça zamanımı geçirdiğim ve evlenmek istediğim eski kız arkadaşıma da böyle şeyler yaptığımı bile bile bunları tekrardan yapmak beni sağlıksız olduğumu düşünmeye itti. Araştırmalar yaptım,
Çarpık cinsel ilişki isteği
Toplumsal norm sınırları içerisinde olmayanları kendimde hak görme
0 duygu ile acımasız ve gaddar olma, susuzluktan ölüyor olsa bile su vermeyecek kıvamda olma
ve buraya yazmaktan çekindiğim birçok şey bende mevcut.
Nasıl böyle bir insan olduğumu bilmiyorum. Öyle ki düşündükçe halen eski kız arkadaşımı suçlayabiliyorum. Başına gelenler hakkında iyi olmuş diyebiliyorum ara ara. ''Neden daha fazlasını yapmadım?'' diye kendime kızdığım bile oldu. Ki daha fazla yapılacak bir şey yoktu bile. (Kendisine asla el kaldırmadığımı ve kendinden güçsüz bir insana el kaldırmayı çok aciz bulduğumu belirtmeliyim.) Kendini öldürmek istediğini ve bana layık olmadığını, kendisinin çok kötü bir insan olduğunu, böyle olmasının tek suçu kendisinin olduğunu söylüyordu. Bunları kalben diyordu ve ben tatmin oluyordum ne acı.. Kendisini aynen tasdikliyordum. ''ölmek istiyorsan öl banane'', ''evet bana layık değilsin, kötü bir insansın ve bunların hepsi senin suçun''..
Bunların hepsi Narsisistik Kişilik Bozukluğuna işaret ediyor. Ben bu düşüncelere geçmişte ve şimdi sahip olduğum için artık utanmaya başladım. Öyle ki bundan utandığım için bile utanıyorum. Çünkü hatasız olmam gerekiyordu değil mi.. Anlam veremiyorum artık. Gerçekten bir hissim var mı yok mu anlayamıyorum. Tanrılarım belki de tesadüf eseri kendi iyi, kalbi iyi kadını bu yüzden karşıma çıkarmıştır. Bir sorun olduğunu bana göstermek ve bundan ders almam için.
Psikiyatri için bu sabah randevum var. Bunun yanında sizlerden inancımızın kişilik bozukluklarına bakış açısını, çözümlerini öğrenmek istiyorum. Teşekkürler..