Herkese sabır diliyorum arkadaşlarım abilerim ablalarım. Depremden duygusal, psikolojik, fiziksel veya maddi olarak hiç fark etmez, herhangi bir şekilde etkilenen herkesten iyi olmalarını diliyorum. Ben bir Türk genci olarak, bu kadar iğrenç, kanı bozuk, mide bulandırıcı insanların arasında yaşamaya katlanamıyorum artık, ve biliyorum ki siz de katlanamıyorsunuz.
Bugün yaşadığımız olayı, 12 Kasım 1999 tarihinde yaşadık. Veya büyüklerimiz yaşadı. Şu an bilindiği kadarıyla 3500 civarı ölü var, ki bildiğimiz her şey yalan. 3500den çok daha fazla ölü var, aynı 99 depreminde de 18.000 ölü var dendiği halde 60.000den fazla ölü olduğu gibi. 99 depreminden sonra, halktan deprem vergisi toplanmaya başladı. Belki daha önce, belki daha sonra fark etmez. Bir şekilde, bu halktan 24 yıl önce yaşadığımız felaketin önüne geçmek için tonla para toplandı. Sonucunu hepimiz görüyoruz, bir şekilde bu ülkenin başındaki kişiler, veya başında olduğunu sandığımız kişilerin de üstündeki kişiler, kanımızı emmeye devam ediyor. Ve şunu da belirtmek isterim, 99 depremi de, bugünkü deprem kadar kötüydü (büyük ihtimalle daha ağır) ve ona rağmen önlem alınmadı. Ve İstanbul'da yaşanacağı tahmin edilen deprem bu 2 depremden de çok da büyük olacak ve ben bu ülkenin bu duruma önlem alacağına inanmıyorum. Hepimizin kişisel olarak yapabilecekleri sınırlı, ama artık bir şeyler yapılması gerekiyor ve hepimiz de bunun farkındayız.
Sosyal medyadan bir sürü video izliyorum şu an, enkazın altında kalan insanları çıkaracak kimse olmamasını geç. Çıkarabildikleri de kaldırımda donarak ölüyor şu an. İnanılmaz büyük ve acı bir durum söz konusu. Ve elimizden hiç bir şey gelmiyor. İnternet üzerinden maddi açıdan destek sunuluyor şu an, bu maddi desteğin ihtiyacı olanlara gideceği de malum ama yine de yapılıyor ve halkımın bu kısmı gerçekten beni gururlandırıyor. Ama şu an maddi durumdan ziyade, kas gücüne ihtiyacımız var. Yıkılmış binaların altından insanların çıkarılması için, kas gücü gerekli. Ve şu an askerlerimizin çoğunluğunun, halk içinde değil de kışlalarda olmasının da bir sebebi var. Onlar da emirlerine uymak zorunda, anlıyoruz ve çok üzücü. Ama bu askerleri kışladan salmayan kişi kimse umarım layığını bulur. Keşke elimde olsa da ben buldurabilsem.
Bu Türkiye'nin yaşadığı en kötü gün değil, ama halen çok kötü bir gün, ve bizim halkımızın derdi başından aşkın olduğu için, kısa bir süre sonra bu günü de unutacaklar. En kötü günlerimizi unuttuk, bu günü de unutacağız. Bu günü de unutmamız istenecek. Artık bir şey yapmamız gerekiyor ve ne yapacağımızı bilmiyoruz. Sokağa çıkıp tepkimizi göstermemiz gerek desem, zaten var olan kaosun içinde sürüklenmiş olacağız. Sesimiz duyulmayacak, dinleyen yok, dinletmemiz için ne yapmamız gerek bilmiyoruz.
Ben artık sakin kalamıyorum, ve sizin de kalamadığınızı biliyorum. Bu ülkede, her konuda, birileri kanımızı emiyor, birileri kötü olmamız için elinden gelen her şeyi yapıyor, birileri gerçekten çok planlı bir şekilde bizi bu duruma sokmaya çalışıyor, veya gerçekten kaos söz konusu. Ve kaldırımlarda 6 yaşında kız çocuklarının cesetleri varken, cahil olduğu için hoşlanmadığımız ama bir şekilde olduğu kişi haline getirilerek büyütülen yaşlı amcaların cesetleri varken, kanımız emilmeye ve desteklerimiz suistimal edilmeye devam ediyor.
-Depremi kullanarak, sosyal medyadan fake hesaplar açıp bağış toplayıp kendi cebini doldurmaya çalışan insanlardan tut.
-Depremi kullanarak, siyaset yapan, oy çekmeye çalışan, iğrenç ve cahil siyasetçilerden tut.
-Depremde enkaz altında kalan kazazedeleri, telefondan AFAD taklidi yapıp dalga geçen 2 iq kanı bozuk çocuklardan tut.
-Bu ülkenin insanlarının bir şeyi anlaması için binlerce ölü vermemiz gerektiğinden tut.
-Eğitimsiz büyüten, eğitimsiz büyüyen ve eğitimsiz büyütmeye devam eden mide bulandırıcı kesimden tut.
-Nefes almayı, yaşamak zannettirenlerden tut.
Hepppppppppsinden ama hepsinden çok sıkıldım ve siz de sıkıldınız.
Ekonomimiz berbat, halkımız cahil, bir şekilde fikir sahibi olmadığı halde susmak bilmeyen bir kesim var. EĞİTİM YOK,
Ve insanlar o kadar eğitimsiz ki, eğitim olmamasının en büyük sorun olduğunu anlatamıyoruz, nefes almayı yaşamak zanneden bir ülke burası, belki de anlatamıyor olmamızın sebebi budur. O kadar cahilleşmişler ki artık, fikir alışverişine bile kapalılar, insanı hayvandan ayıran tek özellik, düşünebilmesi ve anlayabilmesidir. Bizim halkımız bu özellikten bile aciz artık, yani insan olmaktan bile aciz.
Kişisel olarak, yapabileceğimiz şeyler gerçekten sınırlı, ben şu an bu düşüncelerimi, sokağa çıkıp mikrofon başında birilerine anlatmaya çalışsam. Zaten sokaklarımızda tartışmak mümkün değil ama, ekonomi bu kadar berbatken ve tek derdi evine gidip çocuğunu doyurmak olan adama ne anlatabilirim. Bu ülkenin her açıdan berbat durumda olması bir nevi insanları cahil olmaya zorluyor. Cahil insanlar da bu ülkenin berbat olmasını sağlıyor.
Ve bugün tekrardan, cahil olmanın bir çok cana mâl olabileceğini gördük. Açık konuşayım, bu gidişle sonumuz Pakistan.
Ne yapmamız gerek bilmiyorum, ama bir şeyler yapmamız gerek.
(Ve en komik olan şey ise, bugün yaşanan deprem, bugün Türkiye'nin felaket listesine eklenen deprem, Japonya'da yılda 4800 kere yaşanıyor.)
Bu topluluğu seviyorum. Hepiniz, daha iyi bir gelecek ve daha iyi bir topluluk adına, yapabileceğiniz şeyleri yapıyorsunuz. Belki içinizdeki soru işareti olan Tanrı kavramına bir cevap bulmak için çıktınız bu yola, ama yine de gün sonunda daha iyi bir gelecek uğruna, vakit ve efor sarf etmiş oluyorsunuz. Ve evet yaptığınız da doğru ve hoş bir şey.
Ama açıkça düşüncelerimi dile getirmek isterim, bu ülkenin artık fiziksel bir değişikliğe ihtiyacı var.
Biz, Satanistler demiyorum bakın, bu iğrenç pedofili ve manipülatif isl*m dininden, kendi beynini kullanarak, insan olduğu için insan oluşunu kullanarak çıkıp, korkmayan, veya korksa da doğru olanı yapan, sorgulayabilen bizler. Şüphelenebilen, Tanrının sorgulanmaktan korkmadığını bilen, cehennemde yanmak uğruna da olsa gerçeği öğrenmeyi amaç edinmiş bizler(bir çoğumuzda olduğu gibi, isl*mı ilk sorgulayışımızdan bahsediyorum), artık birşeyler yapmalıyız.
Ne yapmamız gerektiğini bilmiyorum, ama fiziksel olarak bir şeyler yapmamız gerektiğine inanıyorum.
Ben ruhani açıdan gelişmiş bir birey değilim, ne yapacağımızı benden çok daha fazla şey bilen ve çok daha fazla tecrübesi olan Tanrılara soramıyorum, kişisel olarak Tanrıları görmemiş olsam da, Tanrılarla iletişim halinde olduğundan emin olduğum sizlere soruyorum. Ne yapacağım? Ne yapacağız?
